گروهی از نیکوکاران دانشگاهی و غیردانشگاهی را بر آن داشت تا به شیوه‌ای روشمند و پایدار، کمک‌های مردمی را به‌منظور رفع کمبودها و ارتقای دانشگاه در سطح ملی و منطقه‌ای گردآوری و هزینه کنند. ازاین‌رو نخستین سازمان مردم‌نهاد دانشگاهی در ایران به نام بنیاد دانشگاهی فردوسی با هدف پشتیبانی از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد و کارآفرینی، با ویژگی علمی-فرهنگی، غیرسیاسی، غیرانتفاعی، عام‌المنفعه و مستقل از تشکیلات رسمی این دانشگاه، در سال ۱۳۸۳ به شماره ثبت ۱۴۶۴ پایه‌گذاری شد. سپس دانشگاه‌های دیگر کشور با الگوبرداری از آن، تأسیس بنیادهای مشابه را مدِّنظر قرار دادند
